no love

to nie miłość

bo nigdy cię nie kochałam

bo cię kochać nie umiałam

albo może wprost nie chciałam

to jest duma urażona

próżna i bardzo tobą już zmęczona

gorsza niż złamane serce o wiele

nie wyleczysz jej w kościele

nie ma takiego świętego żeby krzyczeć na pomoc do niego

nikt ci pomóc nie może

rozpacz powoduje że zamarznąć chcesz na dworze

jak kurwa tania

której za orgazm pięćdziesiąt polskich złotych płacisz

bo obsłuży cię bez gaci

jeśli takie masz życzenie

mylisz miłość z doświadczeniem

wykrzyczeć tego żalu się nie da

a we mnie taka dojrzewa potrzeba

by zrzucić te ciężkie uczuć kilogramy

uderzyć się w głowę mocnymi pięściami

gdzie byłeś boże święty

gdy mnie porwało w czarne odmęty

paliłeś wtedy z ironii skręty

ręka twoja nie broniła ode złego 

gdy karmił padliną moje ego

teraz ty

drogi kolego

przypadkowo spotkany

liżesz brudne od niego rany

pomożesz mi proszę

bo ja w sobie lęk wciąż noszę

jak wierzchnie ubranie

musisz zrobić w gorącej wodzie pranie

naparzyć ziół na ukojenie

spełnić jedno moje marzenie

kocem nakryć zmarznięte ciało 

możesz się mną zająć mało

tyle ile ci się będzie chciało

jakby nie stało się nic

wiesz jak bardzo potrafi boleć to ciało 

gdy mu się coś odebrało ? 

wszystkie głupie przemyślenia

ich istnienie niczego nie pozmienia

głowa dawno zapomniała

że z nas dwojga była para

dlaczego tak się kurwa dzieje 

że myślę o tobie o sto milionów razy za wiele

ciągle, a szczególnie całkiem w nocy

kilka godzin po północy 

czuje brak twój tak dotkliwie

jakby w stopę całkiem gołą

wbiło leśne się igliwie

tęsknię co noc i co rano

wiesz, że pijana rozbiłam kolano ?

kocham się w myślach z twoimi kolegami

pieprze się z ich prawdziwymi ciałami 

szukam ciągle dotyku znajomego

bo mi  nie smakuje  ręka jego

na mojej twarzy 

uśmiech się warzy

z mojego oka

łza wylatuje bardzo powoli

dokładnie wtedy gdy mnie pierdoli

byłeś moim życiem

kawy piciem

spaniem pod wspólnym nakryciem

ciągłym wkurwieniem

z początku alfabetu imieniem

jesteś we mnie żywy 

bardziej niż kiedyś prawdziwy

chce twoje ciało gołe 

dotknąć jeszcze raz całą sobą

zapomnieć że już razem być nie mogą

zespolić się całkiem z dębową podłogą

lewą nogą

z wielką trwogą

czuć że jesteś

tą osobą

mój przez chwilę

jakże drogą

tęsknię za tobą dziś bardziej niż wczoraj

może nie mocniej niż jutro

ubrana cała w pantery futro

a gdy pomyślę że mnie kochasz jeszcze

nachodzą mnie w nocy mokre dreszcze

nie tak miało być kochany

nie czas miał leczyć nasze rany

nie on

ani ona

w ciebie wypatrzona jak popierdolona

nie znajdziesz w jej oczach spojrzenia mojego. 

w rękach dotyku

tak namiętnego

w słowach uczucia

w łóżku kochanki

która budzić cię będzie przez wszystkie ranki

udajmy trochę bardziej jeszcze proszę

bo ja się z tym zamiarem noszę

że się wcale nie znamy

że żyjemy a nie trwamy

że nie jestem ciągle z tobą

gdy naczynia myjesz

i gdy wódkę cytrynową pijesz

że mnie nie ma

w łóżku między wami

ponurymi wieczorami

że nie nosisz mnie pod skórą

że nie jestem w myśli, którą

chcesz odpędzić lecz nie możesz

zimno dzisiaj jest na dworze

czekam

nie wiem którą już godzinę, 

gdy ja minę ty przeminiesz